Blog

Coraz więcej dzieci w wieku szkolnym odczuwa silne napięcia nerwowe, które w efekcie prowadzą do przewlekłego stresu predysponującego do rozwoju chorób układu sercowo-naczyniowego a także wielu innych niebezpiecznych zaburzeń i schorzeń.

Do głównych czynników inicjujących wzmożone reakcje emocjonalne zalicza się zarówno problemy w szkole jak również w domu czy codzienne relacje z rówieśnikami.  Napięcia stresogenne wyzwalają najczęściej takie sytuacje jak poczucie niesprawiedliwego potraktowania przez nauczyciela, niezapowiedziane klasówki, powiadamianie rodziców o złych ocenach czy trudnościach w nauce. Jednocześnie coraz więcej dzieci za przyczynę swoich napięć podaje kłótnie rodziców w domach. Co ciekawe, coraz częstszą przyczyną stresu u dzieci są również emocje związane z brakiem akceptacji ze strony rówieśników a także brakiem akceptacji swojego wyglądu, szczególnie jeżeli chodzi o nadmiar kilogramów. Ten problem zgłasza obecnie blisko 40% dziewczynek i 20% chłopców. 

Coraz więcej dzieci, szczególnie między 10 a 15 rokiem życia zaczyna też samodzielnie z tym problemem walczyć.  Wiele młodych dziewcząt już wieku 10-12 lat wprowadza pierwsze ograniczenia, jak unikanie przekąsek, słodyczy, niejedzenie kolacji, itp. Z każdym kolejnym rokiem dorastania wprowadzane są coraz surowsze metody kontroli masy ciała, polegające na stosowaniu rozmaitych diet odchudzających, okresowych głodówek i intensywnych ćwiczeń. Kiedy i te pomysły zawodzą, wiele młodych dziewcząt posuwa się do bardziej drastycznych rozwiązań,  jak prowokowanie wymiotów czy nadużywanie środków przeczyszczających. W efekcie coraz większa grupa dzieci a także młodzieży popada w takie choroby jak bulimia czy anoreksja. 

W wyniku wzmożonych napięć nerwowych coraz więcej dzieci ma problemy ze skupieniem uwagi, odczuwa smutek i popada w zachowania depresyjne. Blisko 30% dzieci reaguje zmęczeniem, napadami niekontrolowanej złości bólami i zawrotami głowy, kłopotami ze snem, dolegliwościami ze strony przewodu pokarmowego a także zaburzeniami apetytu. 

Stres u dzieci działa podobnie ja zła dieta i jest groźnym czynnikiem ryzyka chorób serca, naczyń krwionośnych i zaburzeń hormonalnych. Silne i niekontrolowane napięcie nerwowe powodują wzrost we krwi poziomu adrenaliny, noradrenaliny, cholesterolu, wolnych kwasów tłuszczowych a także spadek poziomu żelaza. W efekcie dochodzi do przyspieszonych zmian miażdżycowych w naczyniach krwionośnych i mięśniu sercowym, co w efekcie może doprowadzić w przyszłości do zawału serca czy udaru mózgu. Takie sytuacje obserwujemy w coraz młodszej grupie osób dorosłych, co bez wątpienia jest również efektem tego co działo się w dzieciństwie. 

Kluczową rolę w łagodzeniu napięć nerwowych u dzieci jest zlokalizowanie właściwego dla każdego dziecka „wentyla stresu”, w czym oczywiście mogą pomóc dorośli. 
Powszechną formą łagodzenia objawów zdenerwowania u młodych osób jest słuchanie muzyki, czytanie książek czy opieka nad zwierzętami. Ogromną rolę odgrywa również systematyczna aktywność fizyczna, która niestety cieszy się coraz mniejszym zainteresowaniem wśród dzieci. Coraz rzadziej wychodzą one na spacery a dużo więcej czasu spędzają przed komputerem czy komórką. Tylko niecałe 20% dzieci deklaruje angażowanie się w dodatkową aktywność sportową i jest to zdecydowanie mniej widoczne u dziewczynek. Te na szczęście dużo częściej proszą o pomoc dorosłych w nieradzeniu sobie ze stresem. Chłopcy natomiast częściej niż dziewczynki reagują na stres niekontrolowaną agresją przejawiając takie zachowania jak krzyki, kopanie czy bójki z rówieśnikami. 

Rodzice i nauczyciele, odpowiadający za rozwój emocjonalny dzieci powinni więc uczyć je, jak funkcjonować w sytuacji napięcia emocjonalnego. Wiedza o tym, co dzieje się z ludzkim ciałem w stresie jest pierwszym krokiem w drodze do kontrolowania jego objawów i adekwatnego reagowania na nie.